สำนวนความรักที่เกี่ยวกับด้ายแดง

หมวดหมู่ข่าว: sclc-ชีพจรจีน

คอลัมน์ออนไลน์ "ชีพจรจีน" ประจำเดือนสิงหาคม 2566

เรื่อง สำนวนความรักที่เกี่ยวกับด้ายแดง

โดย อาจารย์ ดร.อาภรณ์ ถิรกันต์ (อาจารย์ประจำสำนักวิชาจีนวิทยา มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง)

     ในตำนานความเชื่อของชาวจีนในสมัยโบราณเชื่อว่าการกำหนดเนื้อคู่ จะมีผู้เฒ่าจันทราหรือในชื่อภาษาจีนเรียกว่า月下老人/月老(เยว่เซี่ยเหล่าเหริน/เยว่เหลา)เป็นผู้กำหนดเนื้อคู่ให้ชายหญิง โดยใช้ด้ายแดงหรือในภาษาจีนเรียกว่า 红线(หงเซี่ยน)ผูกขา แขน หรือนิ้วของชายหญิงไว้ด้วยกันเพื่อให้เป็นคู่กัน ตัวอย่างสำนวนที่เกี่ยวกับความรักที่สะท้อนวัฒนธรรมความเชื่อที่ว่าผู้เฒ่าจันทราเป็นผู้ผูกด้ายแดงให้เป็นคู่กัน เช่น สำนวน 红丝暗系(หงซืออ้านซี่)ถ้าแปลตรงตัวจะหมายถึงแอบผูกด้ายแดง ในสมัยก่อน สำนวนนี้ใช้กับแม่สื่อที่เป็นผู้แนะนำชายหญิงให้ได้รู้จักและช่วยให้สมหวังได้แต่งงานกัน โดยใช้แม่สื่อในโลกความเป็นจริงที่ทำหน้าที่หาคู่ให้กับชายหญิงไปเชื่อมโยงเข้ากับความเชื่อในสิ่งที่เหนือธรรมชาติ อย่างความเชื่อในผู้เฒ่าจันทราว่าเป็นผู้ที่ทำหน้าที่กำหนดเนื้อคู่ให้กับมนุษย์ โดยการผูกด้ายแดงไว้ที่เท้าของชายหญิงที่ถูกเลือกให้เป็นคู่กัน

     นอกจากนี้ยังมีสำนวน千里姻缘一线牵(เชียนหลี่อินหยวน อี๋เซี่ยนเชียน) หากแปลตรงตัวจะหมายถึงห่างกันไกลนับพันลี้ด้ายแดงเชื่อมพันผูกบุบเพให้มาคู่กัน ใช้กับสามีภรรยาที่ถูกฟ้ากำหนดให้มาเป็นคู่กัน ในสำนวนนี้มาจากวรรณกรรม《续玄怪录·定婚店》(ซวี่เสวียนไกว้ลู่ ในหัวข้อย่อย ติ้งฮุนเตี้ยน)ของ李复言(หลี่ฟู่เหยียน)ได้กล่าวถึง เหวยกู้ในตอนยังเด็ก ได้ไปเจอชายชราที่มีหนวดยาวสีขาว กำลังนอนอ่านหนังสืออยู่ใต้แสงจันทร์และด้านข้างของชายชราก็มีกระเป๋าใบใหญ่ เหวยกู้จึงได้ถามชายชรานั้นอย่างสงสัยว่าหนังสือที่อ่านนั้นเป็นหนังสืออะไร และในกระเป๋าใส่อะไรไว้ ชายชราจึงตอบกลับมาว่าเป็นหนังสือที่จดบันทึกรายชื่อเนื้อคู่ และในกระเป๋ามีด้ายแดงที่เอาไว้ใช้ผูกเนื้อคู่ให้กับเหล่ามนุษย์ จากนั้นผู้เฒ่าจันทราได้เดินตรงไปยังตลาด ซึ่งมีเหวยกู้เห็นดังนั้นจึงได้เดินตามไป ระหว่างเดินในตลาด มีหญิงตาบอดข้างหนึ่งเดินผ่านมาพร้อมกับอุ้มเด็กคนหนึ่งไว้ในอก ผู้เฒ่าจันทราจึงได้บอกเขาว่าเนื้อคู่ของเขาตอนนี้อายุสามขวบเป็นเด็กหญิงที่หญิงสาวตาบอดกำลังอุ้มในอ้อมแขน ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจและรู้สึกรังเกียจภรรยาในอนาคตว่าไม่คู่ควรกับเขา เหวยกู้จึงส่งคนไปลอบทำร้ายโดยการใช้มีดแทงเด็กหญิงคนนั้นให้ถึงแก่ความตาย

     ทว่าเมื่อเหวยกู้โตเป็นหนุ่ม และสอบได้เป็นบัณฑิตแล้วเขาได้แต่งงานกับหวังไท่บุตรสาวของผู้ตรวจการเมืองเซี่ยงโจว และในวันแต่งงานเหวยกู้ได้สังเกตเห็นบริเวณคิ้วของภรรยามีรอยแผลเป็นจึงถามภรรยาว่าเกิดจากอะไร ภรรยาจึงตอบว่า เมื่อ 14 ปีก่อน นางโดนลอบทำร้ายระหว่างที่แม่นมอุ้มพานางไปเดินเล่นในตลาด โดยมีดที่กำลังจะแทงเธอนั้นเฉียดคิ้วเธอไป ส่งผลให้กลายเป็นแผลเป็นมาจนถึงปัจจุบัน เมื่อเหวยกู้ได้ยินดังนั้นจึงได้รู้ว่าภรรยาที่อยู่ต่อหน้าเขาก็คือเด็กหญิงสามขวบที่เขารังเกียจแล้วส่งคนไปลอบฆ่านาง และนึกถึงคำพูดของชายชราที่พบเมื่อ14 ปีก่อน จึงได้ทำการเล่าให้ภรรยาของเขาฟังพร้อมทั้งขอโทษกับภรรยา ก่อนที่จะครองรักกันอย่างมีความสุข

  • 53 ครั้ง